اما نکته اصلی نه فقط افت فروش، بلکه مدیریت آشفته و بی‌ثبات این شرکت است. حمزه کریمی، مدیرعامل سابق که چند ماهی است به مدیرعاملی یک پتروشیمی دیگر منصوب شده، همچنان رییس هیات‌مدیره کربن ایران باقی مانده است! این در حالی است که اداره شرکت به دست یکی از اعضای هیات‌مدیره به نام فارسی به‌صورت سرپرستی سپرده شده؛ اقدامی که بیش از آنکه راه‌حل باشد، نشانه‌ای از سردرگمی مدیریتی است.
پرسش جدی اینجاست: چگونه می‌توان از شرکتی با این سطح از ابهام در مدیریت و ضعف در تصمیم‌گیری انتظار داشت که در بازار پررقابت امروز جایگاه خود را حفظ کند؟ آیا سهامداران و سرمایه‌گذاران باید هزینه بازی‌های مدیریتی و صندلی‌گردانی مدیران را بپردازند؟
«کربن ایران» به‌جای تثبیت تولید و توسعه بازار، امروز گرفتار مدیریت موقت و بی‌ثباتی ساختاری است؛ مسیری که اگر اصلاح نشود، چشم‌انداز این شرکت را بیش از پیش تیره خواهد کرد.
